iftixor
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]if-ti-xor
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash][a. - faxrlanish,
maqtanish] 1 Shon-sharaf hissi; faxr. Chol
oʻgʻliga, uning tez-tez qimirlayotgan kala-miga qarab-qarab, jim oʻtirar, koʻzlarida otalik mehri va iftixor sezilardi. H. Ahmar, Kim haq?
2 Shon-sharaf keltiruvchi, faxrlansa arziydigan ish, kimsa yoki narsa. ◆ Yoshlar — bizning iftixorimiz. Alisher Navoiy — ma-daniyatimizning iftixori. Paxta oʻzbek xal-Kining milliy iftixoridir. nsh ◆ Seni jon-dan sevarman, shonu shavkat, iftixorimsan, Sharaf-shon senga boʻlsin, oʻzbegimsan, pax-takorimsan. Voqif .
- Iftixor qilmoq Faxrlanmoq. ◆ Sizday oʻgʻlonlarni ulgʻaytirgan xalk, Otaning haqqi bor, qilsa iftixor. Gʻ. Gʻulom .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ИФТИХОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.