Kontent qismiga oʻtish

iftixor

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

if-ti-xor

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

[a. - faxrlanish,

maqtanish] 1 Shon-sharaf hissi; faxr. Chol

oʻgʻliga, uning tez-tez qimirlayotgan kala-miga qarab-qarab, jim oʻtirar, koʻzlarida otalik mehri va iftixor sezilardi. H. Ahmar, Kim haq?

2 Shon-sharaf keltiruvchi, faxrlansa arziydigan ish, kimsa yoki narsa. ◆ Yoshlar — bizning iftixorimiz. Alisher Navoiy — ma-daniyatimizning iftixori. Paxta oʻzbek xal-Kining milliy iftixoridir. nsh ◆ Seni jon-dan sevarman, shonu shavkat, iftixorimsan, Sharaf-shon senga boʻlsin, oʻzbegimsan, pax-takorimsan. Voqif .

Iftixor qilmoq Faxrlanmoq. ◆ Sizday oʻgʻlonlarni ulgʻaytirgan xalk, Otaning haqqi bor, qilsa iftixor. Gʻ. Gʻulom .


Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ИФТИХОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

iftixor
гордость; ◆ ~ qilmoq, ~ etmoq гордиться.