iftixor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

if-ti-xor

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. - faxrlanish,

maqtanish] 1 Shon-sharaf hissi; faxr. Chol

oʻgʻliga, uning tez-tez qimirlayotgan kala-miga qarab-qarab, jim oʻtirar, koʻzlarida otalik mehri va iftixor sezilardi. H. Ahmar, Kim haq?

2 Shon-sharaf keltiruvchi, faxrlansa arziydigan ish, kimsa yoki narsa. ◆ Yoshlar — bizning iftixorimiz. Alisher Navoiy — ma-daniyatimizning iftixori. Paxta oʻzbek xal-Kining milliy iftixoridir. nsh ◆ Seni jon-dan sevarman, shonu shavkat, iftixorimsan, Sharaf-shon senga boʻlsin, oʻzbegimsan, pax-takorimsan. Voqif .

Iftixor qilmoq Faxrlanmoq. ◆ Sizday oʻgʻlonlarni ulgʻaytirgan xalk, Otaning haqqi bor, qilsa iftixor. Gʻ. Gʻulom .

Antonimlari

ИФТИХОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

iftixor
гордость; ◆ ~ qilmoq, ~ etmoq гордиться.