ihota

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

i-ho-ta

Etimologiyasi

arab. – oʻrab olish, devor; qamrab olish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Atrofni toʻsish, himoya uchun oʻrash, toʻsish va shu maqsaddagi toʻsiq, himoyaning oʻzi; qurshov. ◆ Daladagi ihota daraxtlari shoxiga qoʻnib olgan gʻalati qushchalar chugʻurlashib, oʻzaro nima haqdadir bahslashmoqdalar. Gazetadan. ◆ Bobur Zarafshon daryosi koʻrinib turgan bir joyni oʻrda qilib, atrofiga chuqur xandaqlar qazitdi, shox-shabbalardan oʻq oʻtmaydigan ihotalar yaratdi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar.“ ◆ ..baʼzida oʻttiz-qirq otliq ihotasida amirzodalar ham sayrga chiqadi. Mirmuhsin, „Meʼmor.“

Ihota qilmoq (yoki etmoq) Toʻsib himoya qilmoq. ◆ Toʻrt botmon chamasi mevazor, gulzor baland paxsa devor bilan ihota qilingan edi. "Sharq yulduzi". ◆ Qalʼani ihota qilib turgan navkaru yasovullar har tomonga tumtaraqay qochibketishdi. Mirmuhsin, „Meʼmor.“ ◆ Faqat eshik oldida tarvaqaylagan katta tut daraxti qalin soya tashlab, unda istiqomat qiluvchilarni issiqdan ihota etib turar edi. S. Karomatov, „Oltin qum.“

Antonimlari

ИҲОТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ihota
книжн.
1 заграждение, ограждение;
2 окружение, охват; ◆ yashil ~ живая изгородь; ◆ ~ daraxtzorlar защитные лесонасаждения; ◆ ~ qilmoq 1) ограждать, огораживать, заграждать; 2) охватывать, окружать.