Kontent qismiga oʻtish

ihramoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

ih-ra-moq

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

Ogʻriq, alam ifodalovchi ovoz chiqarmoq. ◆ Ikki yigit oʻq yedi shekilli, ihrab quladi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ ◆ Ihrab yotgan Shahob boshini chayqadi va qiynalib yutindi. L. Tojiyeva, „Mehrim sizga, odamlar“ ◆ Kuchala yegan kabi tirishib, buzogʻi teskari kelgan sigirdek toʻlgʻanadi va ihraydi. Abdulla Qodiriy, „Kichik asarlar“

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ИҲРАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]