ilgarigi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
il-ga-ri-gi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻtmish vaqtdagi, oʻtmish-ga oid; avvalgi, burungi, qadimgi. Ilgari-gi odamlar ancha sodda, rahmdil.. ekanini dilidan oʻtkazdi. Mirmuhsin, Meʼmor.
2 Yaqin oʻtmishdagi, nisbatan oldingi; boshdagi, dastlabki. ◆ Uch daqiqali kurashdan soʻng, Mutal boʻshashdi, ilgarigi kuchanishla-ridan qoldi va bir-ikki dafʼa toʻlgʻanib, jimgina jon berdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Darhaqiqat, Malakda ilgarigi chaqnash, ilgarigi joziba, ilgarigi hayajon soʻngan edi. Mirmuhsin, „Yoʻqolgan javohir“ . Avaz ilga-rigidan battarroq shiddat bilan davom etdi. S. Siyoyev, Yorugʻlik.
3 ayn. sobiq. ◆ Keyingi yillarda.. partiya yacheykasining kotibligiga koʻtarilgan Abdu-rasul ilgarigi xoʻjayini Olaxoʻja va uning sheriklarini koʻproq tashvishga solib qoʻydi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИЛГАРИГИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.