iljaymoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

il-jay-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ovoz chiqarmay, lab va yuz-koʻz harakati bilan kulgi ifoda qilmoq, miyigʻida kulmoq, kulgiga oʻxshash holat ifoda qilmoq. ◆ Obidjon akasining yonida oʻtirib, nima qilishini, nima deyi-shini bilmas, dam-badam uning yelkasini ush-lar va iljayar edi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Gulsum nomus qilgandek iljayib, pastga qaradi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . -Hay, mayli, olam kezgan nozikfahm shoirsiz. Qulo-gʻim sizda, gapiravering, — ◆ dedi xunuk iljayib. K. Yashin, „Hamza“ .

Antonimlari

ИЛЖАЙМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

iljaymoq
улыбаться, ухмыляться, скалить зубы; u doim iljayib turadi он вечно улыбается; iljaygannamo siymo улыбающаяся физиономия.