imomlik

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

i-mom-lik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Imom ishi, imom ishini bajarish, ado etish. ◆ U madrasani tamom qilgach, "qori" deb nom olgan boʻlsa ham, unga biror joyda qorilik yoki imomlik qilish nasib boʻlmadi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . Bugun yangi belgilanajak mufti imomligi-da bunda birinchi bor namozi peshin oʻqilar ekan. Mirmuhsin, Meʼmor.

Imomlikka oʻtmoq Namoz oʻqilishida imom vazifasini bajarmoq. ◆ Uning murid-lari hovuz oldiga kelib, safga tizilishdi. Ogʻajon eshon imomlikka oʻtdi. J. Sharipov, „Xorazm“ .

Antonimlari

ИМОМЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

imomlik
рел. должность или положение имама; ◆ ~ qilmoq исполнять обязанности имама при мечети (см. imom 1).