imorat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

i-mo-rat

Etimologiyasi

a. عِمَارَة — aqoli zichligi; bino qurish; bino, xona

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Yashash yoki bosh-qa maqsad uchun maxsus qurilgan uy, bino. ◆ Imorat solmoq. Fuuim imorat. Temir-beton imorat. n ◆ Zebixon Adolatni aylana qilib solingan katta oq imoratning bir xonasi-ga boshshb kirdi. S. Zunnunova, „Gulxan“ . ◆ Bi-ronta imorat yoʻq. Stansiyaning idorasi, pochta va telegraf ikkita koʻk vagonga joy-lashgan. A. Qahhor, „Oltin yulduz“ . ◆ Koʻch boy-ning qoʻrgʻonidan nariroqda, pastgina devor bshshn aylantirilgan, butun imorati bir-gina ayvonchadan iborat boʻlgan qoʻrgʻonchaga tushirildi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Ularda [turkmanlarda] imorat-bino yoʻq edi, xammasi oʻtov tikib oʻtirishar edi. Usmon baxshi Mamat oʻgʻli, „Boʻtakoʻz“ .

Antonimlari

ИМОРАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

imorat
строение, здание, постройка; ◆ ~ solmoq (или qurmoq) закладывать здание; строить здание.