inoyat
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]i-no-yat
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]arab. عِنَايَة — iltifot, mehribonlik; gʻamxoʻrlik, parvarish;
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1. Marhamat, lutf, iltifot. ◆ Turkistondan darhol qochish kabi fasod xayollarga bormaylik. Xudoning inoyati, marhamati katta. K. Yashin, „Hamza.“
- Inoyat qilmoq Marhamat (iltifot) qilmoq. ◆ Mayli, dedi, bunda qoling, Qildim sizga inoyat. Boshingizni shart uzaman, Gar qilsangiz xiyonat! Shuhrat. ◆ Pirim, menga shunday inoyatlar qilasizkim, men bir umr bu muruvvatlaringizdan birini ham qaytarolmayman. Sh. Xolmirzayev, „Qil koʻprik.“
2. Inoyat (erkaklar va xotin-qizlar ismi).
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ИНОЯТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.