inson

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

in-son

Etimologiyasi

\a. - odam

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Odamzod, ba

shar. ◆ Inson — bu dunyoning azizu mukarram xil-qati, mavjudopiar ichida sarvaridir. Gazetadan . ◆ ..aqllilik, manaviyat insonga xos eng mu-him xususiyatlar boʻlib, ular insonning tari-xiy mohiyatidan kelib chiqadi. "Sirli olam" .

2 Har bir yakka shaxs; odam. ◆ Basharti Musulmonqul chin inson boʻlsa, insondan vah-shiy tugʻilganini hech kim eshitgan chiqmas. A. Qodiriy, «Oʻtgan kunlar» .

3 Kimsaga (odatda, salbiy munosabat-li) murojaat shakli. ◆ Xoʻ, inson, bu nima no-maʼqulchilik, tshgsiz jonivorda nima qas-dingiz bor?! "Mushtum" .

Inson emasman Fikrining chinligini, oʻzining hakdigini qayd etish shakli. ◆ Uring, Oʻrmonjon aka! Soʻying!.. Voy, desam, inson emasman! A. Qahhor, «Qoʻshchinor chiroqlari» .

Antonimlari

ИНСОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

inson
человек; ◆ ~ bolalari люди, род людской; ◆ ~i komil совершенный человек, безупречный человек.