inspektor
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ins-pek-tor
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
lot. inspector — kuzatuv-chi, tekshiruvchi; nazoratchi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Muayyan sohaga qarashli organ va shaxslar faoliyatining toʻgʻriligini yoki mavjud qonunlarning amalga oshirilishini nazorat qiluvchi man-sabdor shaxe. ◆ Maorif inspektori. Sogʻliqni saqlash boʻlimi inspektori. Soliq inspektori. Savdo inspektori. v ◆ Inspektor — davlat nazoratchisi. Uning zimmasiga katta va masʼuliyatli vazifalar yuklangan. Gazetadan . ◆ Inspektor hujjatlarimni sinchiklab tek-shira boshladi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИНСПЕКТОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.