irillamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

i-ril-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 "Ir -r-r" degan ovoz chiqarib hurmoq (it haqida). ◆ Uzala pushib, ogʻzi bilan pashsha tutib yotgan kattakon sariq it boshini koʻtarib irilladi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

2 koʻchma salb. Urishgandek gapirmoq (it-ning shunday harakatiga nisbat beriladi). ◆ Siz boʻlmasangiz, bular bilan bir yerda oʻti-rib, gaplashib boʻladimi. Xalfa bilan Max-sumning darrov irillaganini koʻrdingizmi?! P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

ИРИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

irillamoq
1 рычать; it irillab ularga qarshi yurdi собака, рыча, пошла им навстречу;
2 перен. огрызаться.