isbotlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
is-bot-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Fikr, daʼvo, faraz va sh. k. ning toʻgʻriligini yoki boʻlib oʻtgan voqea-hodisaning chinligini dalil, hujjat bilan tasdikdamoq. ◆ Oʻz gapining toʻgʻriligini isbotlamoq. m ◆ Endi u soldatlarga butunlay boshqa gapni aytishi kerak. Aytishga ayta-di-yu, lekin qanday isbotlay oladi? I. Ra-him, „Chin muhabbat“ . ◆ Omonninghamma narsani rasmiy jihatdan mushohada etishini bilga-ni uchun, fikrini dalil bilan isbotlamoqchi boʻldi. S. Karomatov, „Oltin qum“ .
2 mnt., mat. Biror qoida yoki daʼvoning toʻgʻriligini boshqa maʼlum qoidalar, asosida mantiqiy mulohaza va dalillar bilan tasdiqlamoq, isbot qilmoq. ◆ Teoremani isbotlamoq. n ◆ Bu faktlar asosida oʻzbek tilida soʻz tartibining ham erkin, ham bogʻli ekanini isbotlaydi [olim]. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИСБОТЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
isbotlamoq
доказывать, приводить доводы; подтверждать; isbotlaydigan dadil подтверждающий довод.