ishbilarmon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ish-bi-lar-mon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Ishning koʻzini biladigan, koʻp ishga axdi yetib uddalaydigan odam. ◆ Ana shu boshqarmalarga keng huquqlar berib qoʻyish, ishbilarmon, obroʻli xodimlarni boshliq qilib tayinlash kerak. Gazetadan . ◆ Moʻmin, kamgap, ammo ishbilarmon yigit ekan. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИШБИЛАРМОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
ishbilarmon
1 знаток своего дела; умелец; ◆ ~, tadbirli kishilar знающие, предприимчивые люди;
2 ирон. "знаток", горе-мастер.