ishchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ish-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Mehnat bilan shugʻullanuvchi, oʻz kuchi bilan hayot kechiruvchi shaxs; meh-natchi. ◆ Shu yoʻsin ariq qazila boshlandi. Pekin ishchi koʻp, oziq-ovqat yoʻq edi. A. K, „odi-riy, Mehrobdan chayon“ . ◆ Biz — ishchimiz, meh-natchimiz, Biz ham inson oʻgʻlimiz. Hamza .

2 Korxonalarda jismoniy mehnat qiluv-chi (ishlovchi) shaxs; moddiy boylik yaratuv-chi ijtimoiy guruh vakili. ◆ Zavod ishchisi. Qurilish ishchisi. Temir yoʻl ishchisi. m ◆ Ishga qabul qilishda sinab koʻrish — ishchi yoki xiz-matchining unga topshirilayotgan ishga muvo-fiqligini tekshirib koʻrishdir. Gazetadan . ◆ Eszozli oʻquvchim (balki paxtakor, ehtimol, ishchisan, balki ziyoli). A. Sher .

Antonimlari

ИШЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ishchi
1 рабочий; ◆ Selmash zavodining ~si рабочий завода Сельмаш; ◆ ~lar sinfi рабочий класс; ◆ ~ kiyimi рабочий костюм;
2 работник.