ishchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ish-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Mehnat bilan shugʻullanuvchi, oʻz kuchi bilan hayot kechiruvchi shaxs; mehnatchi. ◆ Shu yoʻsin ariq qazila boshlandi. Pekin ishchi koʻp, oziq-ovqat yoʻq edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon “ ◆ Biz — ishchimiz, meh-natchimiz, Biz ham inson oʻgʻlimiz. Hamza .
- Korxonalarda jismoniy mehnat qiluvchi (ishlovchi) shaxs; moddiy boylik yaratuvchi ijtimoiy guruh vakili. ◆ Zavod ishchisi. Qurilish ishchisi. Temir yoʻl ishchisi. ◆ Ishga qabul qilishda sinab koʻrish — ishchi yoki xizmatchining unga topshirilayotgan ishga muvofiqligini tekshirib koʻrishdir. Gazeta ◆ Eszozli oʻquvchim (balki paxtakor, ehtimol, ishchisan, balki ziyoli). A. Sher .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИШЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
- Uygʻurcha: ئىشلەمچى