ishgʻol

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ish-gʻol

Etimologiyasi

\a. JLi-iij — egallash, bosib olish; ish bilan band etish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ishgʻol qilmoq (yoki etmoq) 1) zabt etmoq; qoʻlga olmoq; egallamoq. ◆ Piyoda askarlarimiz.. hamla qilish uchun qulay pozitsiyalarni ishgʻol qilgan edi. A. Qahhor, «Oltin yulduz» . ◆ Oʻratepaning bu sa-fargi ishgʻol etilishi alohida ahamiyatga ega edi. Sh. Toshmatov, «Erk qushi;

2) band qilmoq, qoplamoq, egallamoq» . ◆ Uning fik-rini oʻz ishlari ishgʻol qilgan edi. n ◆ Ular picha yurib, toʻrt-besh tanob joyni ishgʻol etgan bedazorga chiqishdi. Oybek, «Tanlangan asarlar» . ◆ Badianing xayolini bir lahza oʻsha, Xoʻja Yusuf Andigoniy kelgan bazm ishgʻol qildi. Mirmuhsin, «Meʼmor» .

Antonimlari

ИШҒОЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

◆ ishgʻol:
~ qilmoq, ~ etmoq 1) занимать, оккупировать, захватывать; ◆ shaharni ~ etmoq занять, захватить город; 2) книжн. занимать (напр. должность); 3) занимать, заполнять собой (промежуток, пространство, объём); ◆ shaharning markazini kattakon maydon ~ qiladi центр города занимает огромная площадь; 4) занимать, заинтересовывать (чем-л.); ◆ uning fikrini yolgʻiz oʻz ishlari ~ etgan edi его мысли были заняты только своими делами.