ishonarli
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]i-sho-nar-li
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Ishonish mumkin boʻlgan; ishonchli. ◆ Ishonarli gap. m ◆ Bu savol oʻziga ishonarli javob tsshb qilish bilan birga, ayerlar boʻyi targʻib va tatbiq qilib keli-nayotgan bir asos mantikiga imtihon ham edi. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o. ◆ Shernazar-boyni xalk oldida oklash uchun.. ishonarli dalillar kerak edi. J. Sharipov, „Xorazm“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ИШОНАРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.