ishonch
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
i-shonch
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Ishonish hissi, tuygusi. ◆ Ishonch bilan gapirmokIshonch uygʻotmoq. ™ ◆ Oʻninchisi ham gapmi, istaganicha topishi mumkin — istak, ishonch oʻlmasa bas.. Gazeta-dan . ◆ Yoʻlchi chakki odamlarni topmadi, Yor-matning haqsiz ekaniga ishonchi kundan-kun ortdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . Bor ishon-chim: bir kuni Yongay quyosh qutb uzra ham. E. Vohidov, Muhabbatnoma.
2 Eʼtimod etilgan, suyanilgan, umid bogʻlangan shaxs yoki narsa. ◆ Modomiki, ik-kimizning yolgiz ishonchimiz shu oʻgʻlimiz ekan.. bizga lozimi, uning xursandligi nima bilan boʻlsa, shuni axtarishdir. A. Qodiriy, „Utgan kunlar“ . ◆ Elmurodning gʻurur bilan gapiradi-gan gapi — kelajakka ishonch va umidi boʻlib qoldi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИШОНЧ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
ishonch
1 вера; доверие; ◆ unga sira ~im qolmadi у меня не осталось к нему никакого доверия; ◆ ~ qogʻozi доверенность;
2 уверенность; ◆ ~ bilan уверенно; ◆ zoʻr ~ bilan с большой уверенностью; ◆ ~ hosil qilmoq увериться (в чем-л.).