ishrat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ish-rat

Etimologiyasi

arab. — (biror kimsa bilan) doʻstlashish, aysh, xursandchilik qilish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Kayf-safo, maishat bilan fahsh ishlar qilish. ◆ Yana yangi ovqatlar, ichimliklar, laganchalarda anor va olmalar keldi. Ishrat qizib ketdi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“ ◆ Ishrat kechalarining birida Hoji xola xoʻjasiga soʻnggi qadahni tutdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t. o.“ ◆ Bechora kanizak hukmdorning bir kechalik ishrati uchun qurbon boʻlib ketdi. Mirmuhsin, „Meʼmor.“ ◆ Muhabbat birla chekkan gʻurbating rohat bilan tengdir. Muhabbatsiz va lekin ishrating kulfat bilan tengdir. E. Vohidov, „Muhabbatnoma.“

Antonimlari

ИШРАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

ishrat (koʻplik ishratlar)

Tillar

• Turkcha: işret

OʻTIL

Ruscha _ru

ishrat
увеселение; кутёж; распутство; ◆ ~ qilmoq наслаждаться; кутить; распутничать.