ishton

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ish-ton

Etimologiyasi

ISHTON 'tananing beldan pastiga kiyiladigan ikki pochali kiyim’, ’lozim’. I sh t o n i yirtih koʻylagi yirtihdan kulibdi (Maqol). Bu soʻz asli qadimgi turkiy tilda ich ton birikmasining bir soʻzga birlashuvi bilan yuzaga kelgan (ДС, 201; ich: ich ton 'nijneye belyo’, ’shtanï’); ton soʻzi qadimgi turkiy tilda ’kiyim’ maʼnosini anglatgan (ДС, 574), shunga koʻra ich ton ’ichki kiyim’ni bildirgan; birikma bir soʻzga birlashganidan keyin ch undoshi sh undoshiga, o unlisi â unlisiga almashgan: ich ton > ishtân. Shu soʻzdan yasalgan ïshtonlandï feʼli Devonda nimagadir ï harfi bilan yozilgan (I, 305).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Tananing beldan pastki qis-miga kiyiladigan, uzun ikki pochali ichki kiyim; lozim. ◆ Kamolon darvozasi bilan Samarkand darvozasigacha boʻlgan qoʻrgʻon ostla-ri boshsiz va ishtondan boshqasi tunalgan inson gavdalari bilan toʻlibdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . -Hazratim, — ◆ dedi yengilgina toʻn ichidan malla koʻylak va oq boʻz ishton kiygan Murod.. K. Yashin, „Hamza“ .

Antonimlari

ИШТОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ishton
1 штаны;
2 кальсоны, подштанники.