ishva
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ish-va
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – kechasi (koʻzi) yaxshi koʻrmaslik; nozli, maftun etuvchi harakat;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Yuz, koʻz, qosh jilvasi; noz, ado. ◆ Bir ishva bilan jonon devona qilib ketdi. Hamza, „Paranji sirlari.“ ◆ Qiz koʻzlarida ibo va ishva bilan yana oʻzining oʻsha qarashidan qildi. F. Musajonov, „Himmat.“ ◆ Juvon nozdan koʻra oʻpkaga yaqin bir ishva bilan taʼna qildi: Shunaqa, esingizni olib qoʻyishgan. M. Ismoiliy, „Fargʻona t. o.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИШВА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.