ishva
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ish-va
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]arab. – kechasi (koʻzi) yaxshi koʻrmaslik; nozli, maftun etuvchi harakat;
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Yuz, koʻz, qosh jilvasi; noz, ado. ◆ Bir ishva bilan jonon devona qilib ketdi. Hamza, „Paranji sirlari.“ ◆ Qiz koʻzlarida ibo va ishva bilan yana oʻzining oʻsha qarashidan qildi. F. Musajonov, „Himmat.“ ◆ Juvon nozdan koʻra oʻpkaga yaqin bir ishva bilan taʼna qildi: Shunaqa, esingizni olib qoʻyishgan. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ИШВА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.