isirgʻa
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
i-sir-gʻa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
1 Quloqqa taqiladigan, oltin, kumush kabi metallardan yasaladigan ziynat buyumi; zirak. Tilla isirgʻa. U [Tursunoy
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ marjon, isirgʻa, uzu k taqishni birovlardan koʻribhavas qilar.. edi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .
2 Baʼzi hayvonlar, chunonchi, echkining tomogʻi ostidan osilib turadigan solinchoq eti.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИСИРҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.