isrofgar
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]is-rof-gar
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Isrof qiluvchi, isrofga yoʻl qoʻyuvchi. ◆ Tantiboyvachcha kabi isrofgar, bekorchi, qimorboz kuyovni Mirzakarimboy har qancha yoqtirmasa-da, bir vaqtlar katta qizining undan ayrilish tilagiga toʻsiq boʻlgan edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ИСРОФГАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.