isrofgarchilik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
is-rof-gar-chi-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
ISROFGARCHILIK Bu mavhum ot 'ortiq darajada behuda, befoyda sarflash' maʼnosini anglatadigan arabcha isrof otidan (ARS, 543) tojikcha -gar koʻshimchasi bilan (ТжРС,542) yasalgan isrofgar sifatiga oʻzbekcha -chilik koʻshimchasini qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'ortiq darajada behuda, befoyda sarflash' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, 1,336).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Isrof qilish, isrofga yoʻl qoʻyish. Bu xarajat, bu isrof-garchilikka togʻ chidamaydi, doʻstim Yoʻlchi. Oybek, Tanlangan asarlar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИСРОФГАРЧИЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
isrofgarchilik
неэкономный расход, чрезмерная (за)трата; расточительность, мотовство; ◆ isrofgarchiliklar излишества.