istara
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
is-ta-ra
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. — yulduz):
istarasi issiq Chehrasi, yuz koʻrinishi, yoqimli; xush koʻrinishli, jozibali; yul-duzi issiq. ◆ Istarasi issiq yigit. m ◆ Xalil jajjigina, istarasi issiq, sochlari qoʻngʻi-roq, boʻyi oʻziga qariyb teng keladigan dil-kash bir qiz bilan tanishdi. Tuygʻun, „Doʻstlik sevinchlari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИСТАРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
◆ istara:
~si issiq симпатичный, милый, приятный; красивый (о человеке); ◆ ~si issiq yigit приятный молодой человек.