isteʼdod
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]is-teʼ-dod
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]arab. – tayyorgarlik, tayyorlik; moyillik; qobiliyat;
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1. Nihoyatda zoʻr ijodiy qobiliyat; layoqat. ◆ Shoirlik isteʼdodi. Isteʼdod egalari. ◆ Bilasiz, butun isteʼdodini xalq uchun sarflagan ulugʻ odamlar oʻzlarini grajdanin deb ataganlar. P. Qodirov, „Uch ildiz.“ ◆ Har kimsa oʻz isteʼdodiga qarab oʻzidan keyin biror iz qoldirib ketishi kerak. J. Sharipov, „Xorazm.“ ◆ Isteʼdodli bola har qanday oilada dunyoga kelishi mumkin, lekin undagi isteʼdodning namoyon boʻlishi.. "Tafakkur".
2. Isteʼdod egasi. ◆ Isteʼdod — jamiyatning intellektual mulki. "Tafakkur". ◆ Asr boshida adabiyot sahnasiga chiqqan adiblarimiz katta isteʼdodlar edilar. Gazetadan. ◆ Isteʼdodlarni ham xalq oʻzi yetkazib beradi, talantlar xalq ichidan yetishib chiqadi. Gazetadan.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ИСТЕЪДОД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
isteʼdod
способность, талант, дарование, дар; ◆ shoirlik ~i поэтический дар.