istilochi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

is-ti-lo-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Istilo etuvchi yoki etgan; oʻzgalarning yerini, mamlakatini qurol kuchi bilan bosib olgan; tajovuzkor. ◆ Juda qadim zamonlardan tugʻilgan bu doʻstlik chet el istilochilariga qarshi birgalikda olib borilgan kurashlarda mustahkamlandi. Gazetadan . Bizning mayda-chuyda hokimlarimiz bir-biri bilan inoq boʻlmagani, birlasha ol-magani sababli, katta kuchga ega boʻlgan is-tilochining hamlasiga dosh berolmadik. Mirmuhsin, Meʼmor.

Antonimlari

ИСТИЛОЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

istilochi
завоеватель, захватчик; оккупант.