izn

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

izn

Etimologiyasi

[ arab. - ruxsat (berish); ruxsatnoma ]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ruxsat, ijozat. ◆ Izn bermoq. Izn olmoq. ◆ Sigirsizlar.. biror hafta mardikor ishlab, besh-oʻn soʻm topib qaytish uchun izn istaydilar. A.Qodiriy, „Obid ketmon“ . ◆ U mening vositamda toʻyni boshlash uchun izn olgani kelgan ekan. A.Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Shu vaqtgacha oʻzini bosib, indamay turgan Gʻulomjon mingboshidan bir-ikki savolga izn soʻradi. M.Ismoiliy, „Fargʻona t“ .

Antonimlari

ИЗН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

izn
позволение, разрешение; ◆ ~ bermoq давать разрешение, разрешать; ◆ ~ soʻramoq просить разрешения (на что-л.).