izoh
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
i-zoh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – tushuntirish, sharh;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. Soʻz, ibora yoki voqea-hodisa va sh. k. ga berilgan sharh; tushuntirish. ◆ Kitob izoh va sharhlar bilan taʼminlangan. ◆ Zaynab keyingi soʻzlarga tushuna olmagan.. Kumushdan izohlar olmoqni edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“ ◆ Meningcha, savol ravshan, izohga ehtiyoj yoʻq! A. Qahhor, „Munofiq.“
2. Matnning ayrim yeriga kiritilgan yoki ayrim masalaga berilgan qoʻshimcha maʼlumot, tushuntirish, eslatma, uqtirish.
- Izoh bermoq 1) soʻz, ibora va sh. k. maʼnosini (mazmunini) tushuntirmoq, sharhlamoq; izohlamoq. ◆ Soʻzga izoh bermoq; 2) tushuntirish, izoh tarzidagi gap aytmoq. ◆ Bizning teatr hali yangida. Usta oʻynovchilar yoʻq, — deb izoh bera boshladi Abdishukur. Oybek, „Tanlangan asarlar.“ ◆ Albatta, albatta, — dedi Sunnat va Elmurodga izoh berdi: Bu xotinning ukasi bizda xizmat qiladi. Men bilan judi inoq.. Shuhrat, „Shinelli yillar.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИЗОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
izoh (koʻplik izohlar)
Tillar[tahrirlash]
- Turkcha: açıklama
- Inglizcha: explanation
OʻTIL
Ruscha ru
izoh
1 пояснение, разъяснение, объяснение; толкование; ◆ lugʻatdagi soʻzlarga berilgan ~lar толкования слов в словаре; ◆ ~ bermoq пояснять, разъяснять, толковать;
2 примечание; ◆ sahifa ostidagi ~ подстрочное примечание.