izza

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

iz-za

Etimologiyasi

\a. *11,1 — azoblash, ranjitish; ozor berish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Uyalish, xijolat hissi; ranj, ozor. ◆ Bu ishning izzasi juda ham oʻtdi, Gʻam savdosi bunda meni horitdi. "Bahrom va Gulandom" .

Izza boʻlmoq (yoki tortmoq, yemoq, chek-moq) Uyat, xijolat hissini tuymoq; uyal-moq, xijolat boʻlmoq. ◆ Oting oʻzolmasa, nima qilasan? Bir oʻzbekdan izza boʻlib qolasan. "Alpomish" . ◆ ..undan bunday gap chiqishini kutmagan boʻlsa kerak, qattiq izza tort-di.. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ "Yetimdan hol soʻrash savob, deb kelibdi-da bular, ayajon!" Kelganiga rosa izza yeb, Boʻli-shardi qizlar pushaymon. O. Hojiyeva, „Hayotga taʼzim“ . ◆ Iigitali yaxshi koʻngilda aytgan ga-pining zil tomoni ham borligini fahmlab, izza chekdi. T. Malik, „Ajab dunyo“ . Izza qilmoq (yoki bermoq) Xijolat qilmoq, uyaltirmoq. ◆ Izza qilmang, jonim, kelar yil legkovoy [engil mashina] olib beraman. Oybek, „O“ . v. shabadalar. ◆ Soʻz soʻzladim, avval quloq solgandi, Ul qiz soʻngra menga izza ber-gandi. "Alpomish" .

Antonimlari

ИЗЗА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

izza
чувство стыда, смущения; ◆ ~ boʻlmoq, ~ yemoq, ~ tortmoq испытывать чувство стыда, быть сконфуженным; ◆ ~ qilmoq стыдить, пристыдить; сконфузить, оконфузить.