jallob

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

jal-lob

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. — oʻziga tortuvchi; sav-

dogar] Olib sotuvchi. ◆ Jallob — turgan-bit-gani qallob. Maqol . n Bu maydon [bazm boʻla-yotgan joy] ◆ ayni zamonda gʻoʻza bozori boʻlib, kunduzi sotilmay qolgan yoki jalloblar so-tib olib, hali tashilmagan gʻoʻza toʻla qop-qanorlar har tomonda tartibsiz yotardi. S. Ayniy, „Esdaliklar“ . ◆ Moʻydinning jarchisi tomoq yirtib qichqirib yuribdi: -Hoy, un yala-gan alloflar, qon yalagan qassoblar, chorbo-zorchi jalloblar! Moʻydinbekni qutlanglar. Yo. Shukurov, „Qasos“ .

Aspi jallob q. aspijallob. ◆ Haligi yerda bir moʻysafid kelib, hassasiga suyalib, ti-kildi-qoldi. Oʻzi ilgari aspi jallob ekan. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . Xotin jallob Xotin olib, xotin qoʻyuvchi. -Bu ham [Mu-rod] ◆ otasiga oʻxshab xotin jallob chiqdi, — dedi Lazokat buvi. A. Ubaydullayev, „Hayot oqimi“ .

Antonimlari

ЖАЛЛОБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jallob
перекупщик, барышник; ◆ aspi ~ барышник, торговец лошадьми; ◆ qoʻy ~ торговец баранами; ◆ toʻxta ~ торговец, скупающий тот или иной торар и продающий его после повышения цен; ◆ 

• xotin ~ презр. человек, многократно разводившийся и женившийся.