jamoat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ja-mo-at

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. "-u — birlashma; uyush-

ma; guruh] 1 Xalq, xaloyiq, koʻpchilik. ◆ Ja-moat mulki. Jamoat xoʻjaligi. m ◆ Jamoat orasida har qachon xushhol, xushchaqchaq Jay-noq ismli batrakni koʻpchilik xotirlasa kerak. N. Safarov, „Navroʻz“ . ◆ Juma namozidan soʻng tashqaridagi jamoat duv etiboʻz ishiga ketdi. Choʻlpon, „Kecha va kunduz“ .

2 Koʻpchilikka, ommaga qarashli, te-gishli. ◆ Zilziladan bolalar bogʻchalari, mak-tab, kinoteatrlar, zavod-fabrikalar, jamoat binolaridan qanchalari shikast-landi. N. Safarov, „Olovli izlar“ . ◆ Yigit-qizlar sifatli va samarali mehnat qilib, jamoat chorvasi uchun moʻl ozuqa toʻplamoq-dalar. Gazetadan .

Jamoat jam Hamma yigʻilgan, hamma hozir. ◆ Ovqatni Komiljon kelganda suzasan, jamoat jam boʻlib ichamiz. I. Rahim, „Ixlos“ .

-Oʻhoʻ, jamoat jam-ku, — dedi Buvnisa xola Fotima opa va xotinlarga qarab. R. Fayziy, Sen yetim emassan.

Antonimlari

ЖАМОАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

jamoat

Tillar

• Turkcha: toplum

Ruscha _ru

jamoat
1 общество (круг людей); // общественный; ◆ ~ ishi общественная работа; ◆ ~ jam все в сборе, все налицо (о людях);
2 рел. группа совместно молящихся людей.