jamoatchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ja-mo-at-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Jamoat ishlarida jon-bozlik koʻrsatuvchi; faol. ◆ Sanjar Siddiqov tarjimon, publitsist, jurnalist boʻlibgi-na qolmay, ayni vaqtda ishchan jamoatchi edi. H. Yodgorov, „Hayot toʻlqinlari“ .
2 Biror idora, tashkilotga aʼzo emas, koʻngilli. ◆ Jamoatchi avtonazoratchi. v ◆ Shu oʻrinda jamoatchi muxbirimiz H. Ilho-movning yoʻllagan xabari ham diqqatga sa-zovor. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖАМОАТЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.