jangari

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

jan-ga-ri

Etimologiyasi

JANGARI Bu sifat 'urush', 'kurash' maʼnosini anglatadigan tojikcha jang (chang) otiga (ТжРС, 512) 'olib bor-', 'amalga oshir-' maʼnosini anglatadigan ovardan feʼlining or hozirgi zamon asosini (ТжРС, 282 ,287) qoʻshib tuzilgan jangor sifatiga -i qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, oʻzbek tilida ikkinchi boʻgindagi o tovushi a tovushiga almashtirilgan; 'urushqoq', 'janjalkash' maʼnosini anglatish uchun ishlatiladi (OʻTIL, I, 272). Uzbek trshihihg izoxli lugʻatida ar oldiga g tovushi koʻshilgani (jang + gar + i kabi) ortikcha, chunki bu sifat ТжРСga sangara shaklida kiritilgan (512).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. — "jangvar" yoki

— "jangovar" soʻzidan — jang qiluv-chi, botir; shijoatli] Urishqoq, janjal-kash; urushga toʻymaydigan. ◆ Jangari bola. yaya -Parvo qilmanglar. Muhabbatning oʻzi shunaqa jangariroq, — dedi bolasidan mehr toʻla koʻzlarini uzmay Tursunoy. N. Safarov, „Uzoq-ni koʻzlagan qiz“ . ◆ Jang koʻrib, qon koʻraverib, jangari boʻlib ketgan otlar asabiy kishnardi. "Saodat" .

Antonimlari

ЖАНГАРИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.