janjalkash
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
jan-jal-kash
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Mojaroni, janjalni yaxshi koʻradigan, boʻlar-boʻlmasga nizo chi-qaradigan. ◆ Janjalkash odam, m ◆ Toʻlqin Mu-hiddinov yaqingacha shoʻx, qoʻrsroq, janjalkash yigitlardan edi. Gazetadan . ◆ Siz bilan gʻala-ti sharoitda tanishdik, bir janjalkash ekan, deb oʻylagan boʻlsangiz kerak? A. Muxtor, „Tugʻilish“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖАНЖАЛКАШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
- Ozarbayjoncha: macərapərəst
- Xorvatcha: pustolov
- Yunoncha: τυχοδιώκτης (tychodió̱kti̱s)
Ruscha ru
janjalkash
скандалист; спорщик, забияка; ◆ u hammaga maʼlum ~ odam он известный скандалист.