jayran
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
jay-ran
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
jayran, jayron Ohularning Suriya, Eron, Afgʻoniston, Kavkazorti va Oʻrta Osiyoda tarqalgan bir turi; qoraquloq. Choʻlda kezgan jayronlar goh suv izlab, goh doʻngliklar osha quvalashib chopishganicha, Zo-min bugʻdoyzorlari, qirlari bagʻriga kirib borib qoladi. Sh. Gʻulomov, Boʻz yerlik boʻz yi-gitlar. Ha, ovga chiqib, quruq qaytgani yoʻq. Jayronlar toʻlib-toshibyotipti. Sh. Rashidov, Boʻrondan kuchli.
- Jayron koʻz Chiroyli koʻz; koʻzi jayron-nikiga oʻxshash. Ey, Qoʻqonning shoʻx qizlari, barno qizlari, Bodom koʻzlar, jayron koʻzlar, shahlo koʻzlari. A. Abdurazzoq, Qoʻqon qiz-lariga.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖАЙРАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.