jilva
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]jil-va
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]\a. ajia. - yiltirash, shuʼla
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Tovlanish, tuslanish. ◆ Osmon toʻla yulduz, jimir-jimir jilvasi koʻngilga gʻuluv sola-di. "Yoshlik" . ◆ Quyosh zarrin kokillarini yozib, jilva qilmoqda. T. Rustamov, „Mangu jasorat“ . ◆ Quyosh shuʼlasida jilva urib, choʻgʻdek tov-lanib turgan oltinrang va shafaqrang yap-roqlar! F. Musajonov, „Himmat“ .
2 Ishva, noz-karashma. ◆ Yigitlar davra olishib, raqqosalar oyogʻi ostiga poyandoz toʻshab, ularning bir jilva nigohi uchun jon fido qilgudek holatda edilar. N. Safarov, „Olovli izlar“ . ◆ -Xoʻp, mayli, men ketay, — dedi Hayot, jilva bilan qayrilib. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .
- Jilva qilmoq 1) noz-karashma qilmoq. ◆ Yor eshigida turib, Bir jilva qilay dedi, Har xil qiliqlar qilib, Koʻnglini olay dedi. "Oq olma, „qizil olma"“ . ◆ Kunlardan bir kuni.. uy egasi bundoq qarasa, yoʻlakda sarv-qomat bir juvon jilva qilib turibdi. Gazetadan; 2) aks etmoq, „koʻrinmoq“ . ◆ Shuku-rovning koʻzlarida shoʻx uchqunlar jilva qil-di. O. Yoqubov, „Diyonat“ . ◆ Uning [Xoʻjabekov-ning\ choʻzinchoq yuzlarida, chuqur tushgan koʻzlarida kinoya jilva qilardi. S. Anor-boyev, „Oqsoy“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЖИЛВА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.