jimillamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ji-mil-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

q. jimirlamoq. ◆ Dargʻam soyning suvlari Choʻlga oqar jimillab. "Sharq yulduzi" . ◆ Jingalak sochli yigit oʻz soʻzini shu yerga keltirganda, Xadicha xolaning badani chumoli yurganday jimillab ketdi. T. Alimov, „Sovgʻa“ .

jimimoq Jim boʻlmoq, sukutga ketmoq; toʻxtamoq. Kulgilar bilan gurkurab turgan guzar birdan jimidi. M. Ismoiliy, Far-gʻona t. o. Mahmud qovogʻini uyib, jimib qol-di. M. Osim, Karvon yoʻllarida. Oyqiz bilan Olimjon qoʻshiq aytib oqayotgan ariq yoqalab, allaqachon jimib qolgan qishloq koʻcha-siga burildilar. Sh. Rashidov, Boʻrondan kuchli. Shu choq uzoqdan chinni piyola jarangiday kulgi eshitildi-yu, tezda jimidi. I. Rahim, Chin muhabbat.

Antonimlari

ЖИМИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jimillamoq
разг. = jimirlamoq.