jinoiy
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ji-no-iy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. — gunoh, jinoyat-
ga aloqador] huq. Jinoyatga oid, jinoyat bilan bogʻlangan, jinoyat deb qaraladigan, jinoyatdan iborat boʻlgan. ◆ Jinoiy ish. Ji-noiy harakat. Jinoiy javobgarlik. am Fotima ustidan jinoiy ish qoʻzgʻatildi. T. Ashurov, „Oq ot“ . ◆ Zahar qoʻlga kirgach, jinoiy fikr oʻsdi, butun yuragini, butun borligʻini chirmab oldi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Jinoiy qidiruv.. va tergov apparati qayta tashkil etilib, mustaxkamlandi. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖИНОИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
jinoiy
преступный; уголовный; ◆ ~ ish уголовное дело; ◆ ~ javobgarlik (или masʼuliyat) уголовная ответственность; ◆ ~ masʼuliyatga tortmoq привлекать к уголовной ответственности.