jinoyatchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ji-no-yat-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
k- jinoyatkor. ◆ Xavfli ji-noyatchi. Harbiy jinoyatchi. m Rayondan kelgan tergovchi uch kun ovora boʻlib, jinoyat-chilarning izini topolmadi. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari. Elmurod achchiq istex-zo bilan kuldi: -Gapini qarang-a. Jinoyat -chiga jazo talab qilish uyat boʻlar emish. P. Tursun, Oʻqituvchi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖИНОЯТЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
jinoyatchi
преступник, злоумышленник; злодей; ◆ harbiy jinoyatchi военный преступник.