joʻnakay
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
JOʻNAKAY ’oddiy’, ’ochiqchasiga’. Oldin pardali soʻzlar bilan urishayotgan edi, keyin j oʻ n a k a y soʻkishga oʻtdi. Bu soʻz qadimgi turkiy tildagi yön soʻ— zining 'toʻgʻri’, ’ochiq’ maʼnosidan (ЭСТЯ, IV, 233) -äkäy qushimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, IV, 234); keyinchalik soʻz boshlanishidagi y undoshi j undoshiga almashgan, ö unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: yön + Mkäy = yönäkäy > jonäkäy.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.