jom

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

jom

Etimologiyasi

JOM Bu ot asli 'mis' maʼnosini anglatgan boʻlib ('jom tos kabi), keyinchalik avvallari 'misdan yasalgan idish' maʼnosini, soʻngra 'katta hajmli kadah' maʼnosini anglata boshlagan (OʻTIL, I, 286).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

\f. — piyola, qadah; kosa

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1

Mis togʻora, tos. ◆ Quduq boʻyida chelak toʻla suv va zanjirga bogʻlangan mis jom turardi.

S. Ayniy, Doxunda. ◆ Issik uyda jomda bosh yuvishdi. H. Gʻulom, „Toshkentliklar“ .

2 Sharob ichiladigan idish; qadah. ◆ Mu-habbat jomidan noʻsh aylagan akli zako boʻlmish.. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Fa-kat yaxshilikdan chiqmasin boshing, Deya ayol-lar ham koʻlga olar jom. G. Joʻrayeva .

3 Metall nogʻora; gong.

Jom urmoq (yoki chalmoq) Jiringla-moq, zang urmoq. ◆ Devor soat jaranglab, besh marta jom urdi. S. Ahmad, „Oydin kechalar“ . ◆ Qishloq. Kechki sajdaga chorlab jom chali-nar. Sh. Rahmon, „Yurak qirralari“ .

Antonimlari

ЖОМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jom
1 таз; ◆ mis ~ медный таз;
2 уст. книжн. чаша, чара;
3 колокол; ◆ ~ urmoq бить (о часах, курантах); ◆ devoriy soat oʻn birga ~ urdi стенные часы пробили одиннадцать; ◆ Kreml soati ~ urdi пробили кремлёвские куранты; * ◆ buyrak ~i почечная лоханка.