jonlanish
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
jon-la-nish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Jonlanmoqfl. har. n.
2 Harakatga, joʻshga kelish; koʻtarinki ruh. ◆ Mashshoqlar ashula boshlab yubordilar. Odamlar oʻrtasida shivir-shivir, jonlanish boshlandi. S. Zunnunova, „Gulxan“ . ◆ Jonlanish, gap, kulgi bir-biriga qoʻshilib, zal shov-shuv boʻlibketdi. P. Qodirov, „Uch iddiz“ .
3 Rivojlanish; olgʻa bosish. Ishdagi jon-lanish maoshga ham taʼsir qildi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖОНЛАНИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.