juftak

Oʻzbekcha (uz)

juftak I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

juf-tak

Etimologiyasi

\f. — kichik ombir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Narsalarni qisib ushlaydigan ombirsi-mon asbob; qisqich (miskarlik asbobi). ◆ Oradan bir haftacha oʻtgach, suv tortmay qolgan teshikka yigʻilib qolgan soch va ip-larni juftak bilan qisib olib tashladi. Mirmuhsin, „Umid“ .

juftak II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

juf-tak

Etimologiyasi

f. L: a-ch — ikki oyokdab tepish, shatta otish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

juftak(ni) rostla-moq (yoki urmoq, otmoq) Qochib qolmoq, orqa-oldiga qaramasdan qochmoq. ◆ Omon menga qaradi, men "tagʻin bir balo boʻlib qoldi she-killi" deb, allaqachon juftakni rostlagan edim. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ . ◆ Nemislarninguch tanki burqirab tutun chiqarib yona boshladi. Qolganlari juftakni rostladi. T. Rustamov, „Mangu jasorat“ .

Antonimlari

ЖУФТАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

juftak:
◆ ~ni rostlamoq навострить лыжи, удирать, улепётывать, задать тягу;◆ ...allaqachon ~ni rostlagan edim (Ѓ. Ѓулом, «Шум бола»)... а я давно удрал.