junjikmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
jun-jik-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Sovuqdan yoki isitma-li kasallikdan eti uvushib qaltiramoq, bukchaymoq. ◆ Maqsadimiz xonaqohning bir burchagida junjikib oʻtirib, koʻzlarimiz-ni ilintirib olmoq edi. M. Muhammadjo-nov, „Turmush urinishlari“ . ◆ Xomush tortib, junjikib qoʻydi shamol, Bir uzim uzumning yuzlari soʻldi. R. Parfi, „Tavba“ . Ertalab va kechqurunlari salqindan odamning eti jun-jikadigan boʻlib qoldi. F. Musajonov, Himmat.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖУНЖИКМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.