junjikmoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]jun-jik-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Sovuqdan yoki isitma-li kasallikdan eti uvushib qaltiramoq, bukchaymoq. ◆ Maqsadimiz xonaqohning bir burchagida junjikib oʻtirib, koʻzlarimiz-ni ilintirib olmoq edi. M. Muhammadjo-nov, „Turmush urinishlari“ . ◆ Xomush tortib, junjikib qoʻydi shamol, Bir uzim uzumning yuzlari soʻldi. R. Parfi, „Tavba“ . Ertalab va kechqurunlari salqindan odamning eti jun-jikadigan boʻlib qoldi. F. Musajonov, Himmat.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЖУНЖИКМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.