juzdon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

juz-don

Etimologiyasi

juz, juzv + f. z,1 j — biror narsa sakdanadigan joy, idish maʼnosida-gi otlar yasovchi qoʻshimcha

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Qogʻoz, xat-huj-jatlar solib qoʻyiladigan, charmdan, mato yoki kartondan yasalgan jild, xalta yoki mu-qova. ◆ Bu qoyuzni a/yuhida juzdonga solib qoʻydi. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Hudaychi lip etib chiqib ketdi, saldan keyin juzdon, patqalam, katta qurʼon olib kirdi. S. Siyoyev, „Avaz“ .

Antonimlari

ЖУЗДОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

juzdon
уст. папка (для бумаг); ◆ ... bu qogʻozni u alohida ~ga solib qoʻydi (Ойбек, «Навоий») ... эту бумагу он положил в особую папку.