kafan
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ka-fan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. — oʻlik oʻraladigan mato
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Koʻmish oldidan murdani oʻraydigan oq mato; qabr libosi. Uni \oʻlgan bolani] ◆ zeki doka kafanga oʻragan vaqtda, boʻyni va oyoqla-ri choʻzilib ketganini koʻrib, uch yoshga kirga-nini esladilar. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Yigi-tali otasining oyoqlarini quchoqlab, oʻkirib-oʻkirib uzoq yigʻladi, birok, kafan tortil-gan yuzlarini koʻra olmadi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КАФАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.