kafil

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ka-fil

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. °< — kafolat beruvchi; va-

siy, zomin] Biror narsaga yoki biror kimsa haqida boshqalarni ishontirib, masʼuli-yatni, javobgarlikni oʻz ustiga oluvchi, kafolat beruvchi shaxe. ◆ Men Ergashning yaxshi dust boʻla olishiga kafilman. A. Muxtor, „Opa-singillar“ . ◆ Soʻrasangiz, Hojixon berma-ganda ham, olib berishga men kafil. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Kafil boʻlmoq (yoki turmoq) Ishontirib, masʼuliyatni, javobgarlikni oʻz ustiga olmoq. ◆ Hamma mol va mulki bilan qu-tidor Otabekka kafil boʻldi va qushbegi-ning haqiga duo qilib, uchovlari mahkamadan birgalashib chiqishdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . Kafilga bermoq Birovga ishonib, ayblanuvchini uning javobgarligiga, zim-masiga topshirmoq. ◆ Volostnoy Muhammad-karim bilan Ahmad soqovni kafilga berib boʻshatinglar dedi-yu, tarvuzi qoʻltigʻidan tushgan kishiday boʻshashib.. koʻzdan gʻoyib boʻldi. M. Oʻrinxoʻjayev, „Unutilmas kunlar“ . Kafilga olmoq Javobgarlikni oʻz ustiga olib, ayblanuvchini qutqarmoq, ajratib olmoq. ◆ -Hoy, ax^iu mahalla, shu joʻjabirday bolalarining haqqi-hurmati, mayli, kafilga olaylik, — dedi Obid ota. Gazetadan . Ka-filini olmoq Masʼuliyatini, javobgarli-gini oʻz ustiga olmoq. ◆ Oʻsha kezlarda quri-lish brigadasining kafilini olganligi uchun birinchi boʻlib bu ishga bosh qoʻshishga toʻgʻri keldi. "Tanish basharalar" .

Antonimlari

КАФИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kafil
поручитель, гарант; заверитель; ◆ ~ boʻlmoq, ~ turmoq ручаться, поручаться (за кого-чего-л.), гарантировать (что-л.); отвечать (за что-л.); ◆ molning sifati uchun ~ boʻlmoq ручаться за качество товара; ◆ biror narsaning ~ini olmoq ручаться за что-либо; принимать обязательство выполнить что-либо; ◆ men bu ishning ~ini olganim yoʻq я не обязывался делать это; ◆ ~ga olmoq брать на поруки; ◆ ~ga bermoq отдавать на поруки.