kalondimogʻ
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ka-lon-di-mogʻ
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]KALONDIMOGʻ Bu sifat tojikcha 'baland' maʼnosini anglatadigan kalon sifati bilan (ТжРС, 176) 'burun' maʼnosini anglatadigan dimog otidan (ТжРС, 132) tuzilgan boʻlib, 'oʻzini katta tutadigan1, 'kibr-havoli' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 361, 227). Bu sifatning qismlari oʻzbek tilining izoxli lugʻatida nimagadir ajratib yozilgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash][f.+a. — kibr-
havosi baland, takabbur; ayn. katta kalla] Oʻzini juda yuqori tutadigan va shunday muomalada boʻladigan; dimogʻi baland. ◆ Gap kamtarlik haqida borar ekan, koʻz oʻngimda ajoyib fazilatli kishilar, shu bilan birsa, gerdaygan, magʻrur, kalondimogʻ baʼzi kim-salar joshanadi. Gazetadan . ◆ Kenjagadast-lab muomalasi dagʻalroq, oʻzi kalondimogʻ koʻringan bu kishi suhbat oxirida gʻoyat taʼbi nozik bir shinavanda boʻlib chiqdi. H. Nazir, „Mayoq sari“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]КАЛОНДИМОҒ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.