kamoy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ka-moy

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. — yoy, kamalak; ra-

voq] 1 ayn. kamalak 1. Afandi darrov ka-mondan [kiyikka] oʻq uzgan edi, oʻq xato ketdi. "Latifalar". Mahalliy aholi bu hayvon va parrandalarni kamon, sopqon va boshqa vositalar bilan ovlagan. "Fan va turmush".

2 Kavkaz, Yaqin va Oʻrta Sharq mamla-katlarida gʻijjakning nomi. Gʻani aka ka-monni oldi-da, gʻiyqshglatib chala ketdi. Sh. Xolmirzayev, Bodom qishda gulladi.

3 Gʻijjak, skripka kabi cholgʻu asbob-larini chalish uchun ishlatiladigan, bir uchidan ikkinchisiga qil tutami tortilgan tayoqcha; kamoncha. Salohov cholgʻuchilarga qara-di; faqat gʻijjakchigina kamon tortar.. karnaychi esa bir chetda mudrab oʻtirar edi. S. Ahmad, Muzikali voqea.

4 poet. Kamalakka oʻxshash, egilgan, qay-rilma (qosh va qomat haqida). Ismi jismiga xoʻp mos, Nomi uning Jinasta. Anor yuzli, qora soch, Kamon qoshlar payvasta. Gʻayratiy. Doro kamon qoshlarini chimirib, baland ovoz bilan: -Hay odam, oʻzing kimsan? — deb soʻradi. M. Osim, Karvon yoʻllarida. Ohim oʻqigʻa qadim kamondir, Bu oʻqni nishonidur Surayyo. Nodira.

Antonimlari

КАМОЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.