kamsuqum

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

kam-su-qum

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oʻzini kamtar, xokisor tutadigan; tortinchoqtabiatli. ◆ Nasiba qan-chalik sergap va sermulozamat boʻlsa, Mahbu-ba shunchalik kamgap va kamsuqum edi. O. Yoqubov, „Tilla uzuk“ . ◆ Yonma-yon paxta terayo-tib, u yoq-bu yoqdan gapirishganlarida, qiz uning haqiqatan ham tortinchoq, kamsuqum yigit ekanini sezdi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

Antonimlari

КАМСУҚУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kamsuqum
неприхотливый, нетребовательный, скромный, невзыскательный; ◆ ~ odam невзыскательный человек.